اسباب بازی دورا عجیب غریبی که همه را بازی داد

اولین اسباب بازی دورا از مواد طبیعی مانند سنگ، چوب و خاک رس ساخته می شدند. هزاران سال پیش، کودکان مصری با عروسک هایی بازی می کردند که دارای کلاه گیس و اعضای متحرک بودند که از سنگ، سفال و چوب ساخته شده بودند.

با این حال، شناسایی شواهد اسباب‌بازی در مصر باستان بسیار دشوار است که با قطعیت در پرونده‌های باستان‌شناسی شناسایی شوند. مجسمه‌ها و مدل‌های کوچک موجود در مقبره‌ها معمولاً به عنوان اشیاء آیینی تعبیر می‌شوند.

آنهایی که از سایت های سکونت گاه ها هستند، راحت تر به عنوان اسباب بازی برچسب گذاری می شوند. اینها عبارتند از فرفره، توپ های فنر و مدل های چوبی حیوانات با قطعات متحرک.

در یونان باستان و روم باستان، کودکان با عروسک های ساخته شده از موم یا سفال مانند چوب، تیر و کمان و یویو بازی می کردند.

زمانی که کودکان یونانی، به ویژه دختران، به بلوغ رسیدند، رسم بر این بود که اسباب بازی های دوران کودکی خود را قربانی خدایان می کردند. در آستانه عروسی، دختران جوان در حدود چهارده سالگی عروسک های خود را به عنوان مراسمی برای ورود به بزرگسالی در معبدی تقدیم می کردند.

قدیمی ترین پازل مکانیکی شناخته شده نیز از یونان باستان می آید و در قرن سوم قبل از میلاد ظاهر شد. این بازی شامل یک مربع بود که به 14 قسمت تقسیم می شد و هدف آن ایجاد اشکال مختلف از مهره ها بود. در ایران «قفل پازل» از اوایل قرن هفدهم ساخته شد

با تغییر نگرش غربی ها نسبت به کودکان و دوران کودکی که توسط روشنگری ایجاد شد، اسباب بازی ها بیشتر گسترش یافت. پیش از این، کودکان اغلب به عنوان بزرگسالان کوچکی در نظر گرفته می شدند که از آنها انتظار می رفت برای تولید کالاهای مورد نیاز خانواده برای زنده ماندن کار کنند.

همانطور که استفان کلاین، محقق فرهنگ کودکان، استدلال کرده است، کودکان قرون وسطی به طور کامل در جریان روزانه ساختن، مصرف کردن، کنار آمدن قرار می گرفتند. آنها هیچ استقلال، موقعیت های جداگانه، امتیازات، حقوق ویژه یا اشکال اجتماعی که کاملاً متعلق به آنها بود، نداشتند.