همانطور که می دانید لوبیا چیتی گلستان واقعاً یک “محصول جدید جهانی” است که 7000 سال پیش در دو بخش مختلف قاره آمریکای شمالی و جنوبی سرچشمه گرفته است.
جدایی واضح دو مرکز اهلی‌سازی، یعنی مزوامریکا (جنوب مکزیک و گواتمالا) و مناطق در امتداد رشته کوه آند (عمدتاً پرو و کلمبیا)، منجر به دانه‌های کوچک دانه‌های مزوآمریکایی و استخرهای ژنی دانه‌دار بزرگ آند شد.
همچنین لوبیا چیتی اقلید مزوآمریکایی در طی هزاره های بعدی به سمت شمال گسترش یافتند و به ایالات متحده، کانادا و جزایر کارائیب کنونی رسیدند در حالی که آندها در سراسر آمریکای جنوبی به سواحل شرقی مهاجرت کردند.
در ایالات متحده، لوبیا خشک را می توان تا سال 1300 پس از میلاد ردیابی کرد، به ویژه در شمال شرقی جایی که آنها نقش مهمی در شیوه های کشاورزی “سه خواهر” سرخپوستان بومی آمریکا داشتند.
به عنوان خواهر وسط ذرت و کدو، لوبیا خشک نیتروژن را در خاک تثبیت کرد و به دو خواهرش کود داد.
ذرت لوبیا چیتی خمین بستری برای رشد لوبیاها فراهم کرد در حالی که کدو سبز به عنوان یک محصول پوششی از رطوبت، تبخیر و فشار علف های هرز جلوگیری می کرد.
این سه خواهر در ترکیب اکثر مواد مغذی روزانه مورد نیاز برای یک رژیم غذایی متعادل را تامین کردند.
تا قرن 15 تا 16 میلادی بود که لوبیا خشک از اقیانوس اطلس عبور کرد.
کاشفان اسپانیایی و پرتغالی ابتدا لوبیاهای خشک را به ترتیب به اروپا و آفریقا منتقل کردند، جایی که لوبیاها به سرعت در سایر نقاط جهان پخش شدند.
همچنین لوبیا چیتی اردبیل از آن زمان به کلاس‌های مختلف بازار تبدیل شده و در اکثر نقاط جهان رشد/مصرف می‌شود.
در حال حاضر، برزیل با رشد متوسط 3.2 میلیون تن متریک تن (mmt) اولین تولید کننده است و پس از آن هند، میانمار و چین به ترتیب با 3.0 میلی متر تن، 1.7 میلی متر تن و 1.2 میلی تن در سال رشد می کنند.
ایالات متحده و مکزیک بین جایگاه های پنجم و ششم در نوسان هستند و حدود 1.0 میلی متر تن لوبیا خشک در سال تولید می کنند.
- منابع:
- تبلیغات:
